İlkay Genç

Yaşamlarımızı gerçekten kontrol eden bir sosyal medya çılgınlığı olsa da hemen hemen bütün ebeveynlerin en önemli sorunu, kolej çocuklarının olmaması değil, arkalarında bırakamadıkları telefonlar ve tabletlerdir.

Evet, bu şimdi bir sorun. Hayatımızı hepimizin içine düştüğü bir girdaba çekiyor. Sadece çocuklar? Biz yetişkinler sosyal medya denilen sanal dünyanın hayranı olduk. Son zamanlarda sosyal medyadaki görüşlerimi yazdım ve paylaştım. Buraya yazmak istiyorum belki yüzümde ayna tutarım.

Birçok insanın Sosyal Medya Bağımlılığı olarak düşündüğü, hakkında yazdığı ve tanımladığı yeni bir sorunumuz var. Bu bağımlılık yapan kısım hakkında biraz farklı düşünüyorum. Sosyal Medya denilen bir gerçeklik var ve şimdi tüm medya aracılığıyla ilişkilerimizi yaşıyor ve paylaşıyoruz.

Okuma yazma bilmeyen küçük çocuklar bile böcek çiçek mesajlarını birbirlerine nasıl göndereceklerini, resim çekebileceklerini ve paylaşabileceklerini biliyorlar. Ebeveynler ayrıca çocuklarının ne kadar akıllı oldukları hakkında düşünmeyi severler.

Daha sonra, yaşlandıkça ve çocuklar okula başlarken, Sosyal Medya‘nın bu bölümü karışmaya başlar. Çünkü çocuklar ve bilgisayarlar arasındaki ilişki okulun başlangıcına kadar olan çocukların ve çocukların dikkatini dağıtmak, çocukların yemek yedikleri yerlere sabitlemek, hatta ebeveynlerin kafalarını dinlemek bile olsa, okullar akademik başarı konusunda endişelenmeye başlar ve her şey değişir.

Ebeveynlere göre, çocuklar artık sosyal medya kullanımını sınırlandırmalı, her zaman ev ödevi yapmalı, ders çalışmalı ve hatta bir süre Tanrıyı test etmelidir. Ama elbette sosyal medyadan uzak durmalı, çalışmalarını daima ve kesintisiz bir şekilde yapmalı. Ancak çocukları cep telefonlarından ve tabletlerden uzak tutmak ve ders masasına oturmak mümkün değildir.